Cemal Süreyya'nın soyadındaki "Y" harfinin yok oluş hikayesi..

Büyük üstad Cemal Süreya'yı ölümünün 25. yıldönümünde saygı ve rahmetle anıyoruz..

Kendisi benim en sevdiğim şairdir..

Her sözü,her dizesi yüreğime bir ayrı işler..

Bende bu özel günde onun hikayesini sizinle paylaşnak istedim..

Cemal Süreya ve Sezai Karakoç üniversitede sınıf arkadaşıdır..  Ve sınıflarında "Muazzez Akkaya" isminde birde kız vardır.. 

İkisi de bu kızı gizliden gizliye severler.. 

Sınıfta gün boyu aynı kıza duydukları ilgiyi birbirlerine anlatırlar..

Hatta Muazzez'e yazdıkları şiirleri birbirlerine okurlarmış..

Sonra bu aşk,zamanla kızışmış ve birbirlerine 'ben elde ederim,sen elde edersin' derken 'kim elde edecek?' diye bir iddiaya girişirler..

Kaybeden bunun karşılığında büyük bir bedel ödeyecek diye karar verirler.. Ve bu bedel ömrünün sonuna kadar üzerinde taşıyacağı birşey olmalıdır..

Bedene fiziksel bir zarar verilmeyecek diye orta noktada uzlaşırlar..

Bedel olarak soyadı değiştirmekte karar kılarlar..

Cemal Süreyya kazanırsa;Sezai Karakoç'un soyadı "Karkoç" olacak.. Sezai Karakoç kazanırsa; Cemal Süreyya'nın soyadı "Süreya" olacak..

Tahmin ettiğiniz üzere Sezai Karakoç kızı elde eder ve onunla sevgili olmaya başlar..

Cemal Süreyya da soyadından gidip "Y" harfini attırır.

"Cemal Süreya" olarak yaşamaya geçiş dönemide böyle başlar..

Tabi bir de benim en sevdiğim Cemal Süreya dizesi var..

"HAYAT KISA,

                                     KUŞLAR UÇUYOR.."